De risicokarakterisering beëindigt het proces van de chemische veiligheidsbeoordeling (CSA). Uitgevoerd voor elk blootstellingsscenario in de veronderstelling dat de beschreven risicobeheersmaatregelen worden uitgevoerd, betreft deze stap de menselijke populaties en milieugebieden die worden blootgesteld. Het bevat ook een globale milieu risicoanalyse.

Risicokarakterisering bestaat uit

• het vergelijken van de blootstelling van elke blootgestelde populatie met de juiste DNEL (zie Gevarenbeoordeling);
• vergelijking van de voorspelde concentraties in elk milieugebied met de PNEC (zie Gevarenbeoordeling);
• het beoordelen van de waarschijnlijkheid en de ernst van een gebeurtenis die voortvloeit uit de fysisch-chemische eigenschappen van de stof.

Het risico wordt geacht voldoende onder controle te zijn gedurende de levenscyclus van de stof, indien:

• de ingeschatte blootstellingsniveaus (zie Evaluatie van de blootstelling), lager zijn dan de DNEL of PNEC, en
• de waarschijnlijkheid en de ernst van een gebeurtenis die voortvloeit uit de fysisch-chemische eigenschappen van de stof verwaarloosbaar is.

In het geval dat het niet mogelijk is een DNEL of PNEC te bepalen, wordt de waarschijnlijkheid om effecten te vermijden bij de uitvoering van het blootstellingsscenario kwalitatief beoordeeld. Bovendien, voor PBT- en vPvB-stoffen, moeten de fabrikanten of importeurs gebruik maken van de informatie die verzameld is tijdens de beoordeling van de blootstelling fase om blootstelling aan en emissies naar mens en het milieu te minimaliseren.