Przejdź do strony 2 - Spełnianie wymagań danych toksykologicznych

W kontekście REACH informacja toksykologiczna jest wymaga w szczególnych celach klasyfikacji i etykietowania, określenia statusu trwałości, bioakumulacyjności i toksyczności (PBT), oceny (CSA) i raportu (CSR) bezpieczeństwa chemicznego oraz określenia, czy istnieje potrzeba przedsiębrania środków kontroli ryzyka. Informacja toksykologiczna, która powinna być przedstawiona do celów rejestracji i oceny substancji jest określona w aneksach VI do XI REACH. Przegląd można znaleźć w Informacje wymagane dla celów rejestracji. Efekty zdrowotne, które rejestrujący powinni brać pod uwagę, są wymienione poniżej.

Brane pod uwagę efekty zdrowotne

Podrażnienia skóry i oczu/korozja oraz podrażnienia układu oddechowego

Podrażnienia i korozja są efektami miejscowymi, tj. zmiany pojawiają się na miejscu podczas pierwszego kontaktu substancji ze skórą, okiem, lub nabłonkami śluzówki, takimi jak drogi oddechowe. Substancje korodujące mogą zniszczyć żywą tkankę, z którą wejdą w kontakt, po jednokrotnym narażeniu. Substancje irytujące są niekorodującymi substancjami, które poprzez bezpośredni kontakt z omawianą tkanką może spowodować zapalenie po jednokrotnym narażeniu. Substancje, powodujące efekty podrażnienia tylko po powtarzającym się narażeniu nie są klasyfikowane jako podrażniające. Podrażnienie skóry ora/lub oka odnosi się do produkcji w pełni odwracalnych zmian, następujących po kontakcie z substancją (w przypadku podrażnienia oka, gdy kontakt jest przeprowadzany na przednim odcinku oka). Substancje korodujące wytwarzają nieodwracalne efekty, takie jak martwica od naskórka do skóry właściwej, uszkodzenia tkanki gałki ocznej lub pogorszenie wzroku. Chemikalia zaklasyfikowane jako podrażniające układ oddechowy mogą wywołać podrażnienia podobne do podrażnień skóry i oka. Mogą także powodować inne efekty toksyczne, związane z wzajemnym oddziaływaniem na wegetatywny układ nerwowy i prowadzić do reakcji odruchowych (kichanie, kaszel, reakcje układu oddechowego, itp.). Efekty te są odwracalne. Testowanie podrażnień układu oddechowego nie jest przez REACH wymagane, gdyż nie ma dostępnych zatwierdzonych wytycznych. Jednakże istniejące i dostępne dane, będące dowodem na możliwe podrażnienia układu oddechowego przez substancję powinny być brane pod uwagę.

Uczulenia skóry i układu oddechowego

Środek uczulający jest czynnikiem, który może spowodować reakcję alergiczną u jednostek wrażliwych. Reakcja alergiczna pojawia się, jeśli poprzednie narażenie doprowadziło do wytworzenia odporności przeciw substancji (tj. etap alergii). Efekty wzrastają przy okazji późniejszego kontaktu: alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, alergiczny nieżyt nosa, astma, itp. W REACH brak informacji na temat wymagań dla uczuleń układu oddechowego. Jednakże, środki uczulające układ oddechowy są wskazane dla zharmonizowanej klasyfikacji i etykietowania w artykule 36 rozporządzenia nr 1272/2008/WE.

Toksyczność ostra

Toksyczność ostra dotyczy szkodliwych efektów, które mogą wystąpić w ciągu 24 godzin po jednokrotnym narażeniu lub wielokrotnym narażeniu na substancję. Narażenie odnosi się do kontaktu doustnego, przez skórę lub poprzez wdychanie. Ocena toksyczności ostrej potencjalnych chemikaliów jest konieczna do określenia szkodliwego wpływu na zdrowie, który może wystąpić po przypadkowym lub celowym krótkotrwałym narażeniu: rodzaje efektów toksycznych, czas ich wystąpienia, czas trwania i dotkliwość, zależności reakcji w stosunku do dozy oraz różnice w reakcji u płci. Badane uszkodzenia mogą być klinicznymi oznakami toksyczności, nienormalnymi zmianami wagi ciała i/lub zmianami patologicznymi w organach i tkankach, które w niektórych przypadkach mogą doprowadzić do śmierci.

Powtarzane dozy toksyczności

Powtarzane dozy toksyczności składają się z ogólnych toksykologicznych efektów, pojawiających się jako wynik powtarzającego się, dziennego narażenia na substancję przez część oczekiwanej długości życia (podostre lub podchroniczne narażenie) lub przez większą część życia (chroniczne narażenie).
Te ogólne efekty toksykologiczne włączają wpływ na wagę ciała i/lub przyrost wagi ciała, całkowitą i/lub względną wagę organów i tkanki, zmiany w chemii klinicznej, analiza moczu i/lub parametry hematologiczne, zakłócenia funkcjonalne układu nerwowego, a także ogólnie organów i tkanek, oraz zmiany patologiczne w organach i tkankach po przebadaniu makroskopowym i mikroskopowym. Poza niniejszymi informacjami na temat możliwej ogólnej szkodliwości efektów toksykologicznych, powtarzane badania w zakresie dawek toksycznych także mogą dostarczyć innych informacji na temat np. reprodukcyjnej toksyczności lub rakotwórczości, lub mogą zidentyfikować szczególne oznaki toksyczności, np. neurotoksyczność, immunotoksyczność, efekty o podłożu dokrewnym...
Celem oceny powtarzanych doz toksyczności jest określenie:

• czy powtarzające się narażenie ludzi na substancję jest powiązane z ostrymi efektami toksykologicznymi; te badania na temat ludzi mogą potencjalnie także zidentyfikować populacje o większej podatności;
• czy powtarzające się podawanie substancji zwierzętom eksperymentalnym powoduje szkodliwe efekty toksykologiczne; efekty, które zapowiedzią możliwego szkodliwego wpływu na zdrowie ludzkie;
• organy docelowe, potencjalne efekty narastające oraz odwracalność szkodliwych efektów toksykologicznych;
• zależność między dawką, a reakcją oraz próg dla wszelkich szkodliwych efektów toksykologicznych, zaobserwowanych podczas badania toksyczności z powtarzanym dawkowaniem;

Reprodukcyjna toksyczność

Reprodukcyjna toksyczność jest oczywiście wysoce niepokojąca, gdyż trwanie gatunku ludzkiego jest zależne od integralności cyklu reprodukcyjnego. Charakteryzuje się zróżnicowanymi punktami końcowymi, takimi jak osłabienie męskich i żeńskich funkcji lub możliwości reprodukcyjnych (płodności), wywołanie niedziedziczonych szkodliwych efektów na potomstwo (toksyczność rozwojowa) oraz efektów na lub przekazywanych poprzez laktację.
Celem oceny reprodukcyjnej toksyczności jest ustanowienie:

• czy narażenie ludzi na dotyczące substancje jest powiązane z reprodukcyjną toksycznością;
• czy, na podstawie informacji innych, niż dane ludzkie, może być przewidziane, czy substancja spowoduje reprodukcyjną toksyczność u ludzi;
• czy ciężarna kobieta jest potencjalnie bardziej podatna na toksyczność ogólną;
• związek dozowania z reakcją dla wszelkich szkodliwych efektów na reprodukcję.

Mutagenność i rakotwórczość

Mutagenność odnosi się do wywołania trwałych, przekazywanych zmian w ilości lub strukturze materiału genetycznego komórek lub organizmów. Zmiany te mogą dotyczyć pojedynczego genu, lub segmentu genów, blok genów lub chromosomy.
Zmiany materiału genetycznego komórek mogą pojawić się samoistnie lub być wywołane przez narażenie na jonizację, promieniowanie ultrafioletowe, lub substancje genotoksyczne. Generalnie narażenie człowieka na substancje, będące mutagenami, może wywołać zwiększoną częstotliwość mutacji ponad przeciętną. Uszkodzenia dziedziczone przez potomstwo, oraz możliwie przez kolejne pokolenia, rodzica, narażonego na substancje, będące mutagenami może spowodować mutacje, jeśli zmiany nastąpiły w komórkach macierzystych zarodka (komórkach rozrodczych). Mutacje w komórkach somatycznych (komórkach innych, niż komórki rozrodcze) mogą być śmiertelne, lub przeniesione na komórki potomne ze szkodliwymi konsekwencjami dla zaatakowanego organizmu. Długoterminowe badania na zwierzętach wykazały istnienie poważnego dowodu pozytywnej współzależności między mutagennością substancji in vivo oraz ich rakotwórczością. Celem testowania mutagenności jest ocena możliwości wpływu substancji na wywołanie efektów, które mogą spowodować dziedziczone uszkodzenie komórek człowieka, lub wywoływać raka.

Chemikalia są określane jako rakotwórcze, jeśli wywołują nowotwory, zwiększają zasięg nowotworu i/lub złośliwość, albo skrócenie czasu pojawienia się nowotworu. Rakotwórczość chemikaliów została wygodnie podzielona na dwie kategorie, zgodnie z założonym sposobem działania. Działanie niegenotoksyczne zawiera zmiany epigenetyczne, np. efekty nie wpływające na zmiany w DNA, ale mogące wpłynąć na ekspresję genów, zmienić komunikację międzykomórkową, lub lub inne czynniki, związane z procesem rakotwórczym. Celem badania rakotwórczości chemikaliów jest identyfikacja potencjalnych substancji rakotwórczych, sposobu/sposobów ich działania oraz ich siły.
Gdy chemikalia zostaną zidentyfikowane jako rakotwórcze, pojawia się potrzeba objaśnienia zasadniczego sposobu działania, tj. czy środek chemiczny jest bezpośrednio genotoksyczny, czy nie. Dla rakotwórczych substancji genotoksycznych przyjmuje się, że - poza wyjątkami - nie ma rozpoznawalnego progu i że każdy poziom narażenia niesie ze sobą ryzyko. Dla rakotwórczych substancji niegenotoksycznych, przyjmuje się istnienie zauważalnych progów, poniżej których brak efektów. Badania na ludziach są generalnie niedostępne do rozróżnienia wyżej wymienionych sposobów działania. Podsumowanie zależy w rzeczywistości od wyniku testów mutagenicznych i innych badań mechanistycznych. Dodatkowo, badania na zwierzętach także informują o podstawowych sposobach działania substancji rakotwórczych.
Zagrożenie rakiem i sposób działania może być także wysoce zależny od warunków narażenia, takich jak droga narażenia. Zatem wszystkie istotne dane o efektach oraz informacje na temat warunków narażenia ludzi podlegają ocenie.

Toksykokinetyka

Uzewnętrznienie toksyczności, wynikające z narażenia na substancję jest konsekwencją łańcucha wydarzeń, który wpływa na zaatakowane tkanki organizmu, otrzymujące maksymalną ilość toksyczności, powodującej szkodliwe efekty. Koncentracja maksymalnej toksyczności w celu biologicznym zależy od absorpcji, rozmieszczenia, metabolizmu i wydzielania. Zgodnie z aneksem VIII REACH, ocena tych procesów, tj. zachowania toksykokinetycznego jest wymagana w odpowiednich dostępnych informacjach. Nie ma obowiązku tworzenia nowych danych.

Przejdź do strony 2 - Spełnianie wymagań danych toksykologicznych