Rozporządzenie REACH koncentruje się wyłącznie na substancjach. Aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie systemu REACH, jednoznaczna identyfikacja substancji jest rzeczą istotną.

Substancje objęte zakresem obowiązywania rozporządzenia REACH

Rozporządzenie REACH dotyczy produkcji, importu, wprowadzania na rynek i zastosowania substancji w postaci własnej, w preparatach (celowe mieszaniny lub roztwory składające się z dwóch lub kilku substancji) i wyrobach.
Preparaty i wyroby jako takie nie są objęte zakresem obowiązywania rozporządzenia REACH. Z tego względu, w celu wypełnienia postanowień rozporządzenia REACH, i dodatkowo do wykazu substancji w postaci własnej, producenci i importerzy mają obowiązek sporządzania wykazu wszystkich substancji obecnych w wyprodukowanych lub importowanych preparatach i wyrobach.

Ta definicja wykracza poza pojęcie czystego chemicznego związku definiowanego jako struktura jednocząsteczkowa.
Substancje objęte zakresem obowiązywania rozporządzenia REACH są zwykle produktem reakcji chemicznej zachodzącej w procesie produkcji i mogą zawierać kilka różnych składników. Substancje, w myśl rozumienia rozporządzenia REACH, obejmują również substancje otrzymane drogą chemiczną lub wydzielone z materiałów występujących w środowisku naturalnym, które mogą obejmować jeden pierwiastek lub cząsteczkę (np. czyste metale lub określone minerały) lub kilka składników.

Niektóre substancje są wyłączone z zakresu obowiązywania postanowienia REACH lub z jego części (więcej informacji na ten temat można znaleźć w tabeli Zakres obowiązywania rozporządzenia REACH).

Różne typy substancji

Dla celów identyfikacji i nazewnictwa w ramach systemu REACH, substancje zostały podzielone na dwie główne grupy:

1. „substancje dobrze określone”: substancje o zdefiniowanym składzie jakościowym i ilościowym.
2. „substancje UVCB”: substancje o nieznanym lub zmiennym składzie, złożone produkty reakcji lub materiały biologiczne.

Zmienność składu dla substancji dobrze określonych jest ograniczona przez górną i dolną granicę zakresu(ów) koncentracji głównego(ych) składnika(ów). W przypadku substancji UVCB zmienność ta jest względnie duża i/lub nieprzewidywalna.

Gdzie rejestracja jest wymagana w przypadku „substancji dobrze określonej”, to powinna ona obejmować skład chemiczny substancji, tożsamość chemiczną i zawartość każdego składnika substancji. Dla niektórych typów substancji, sam skład chemiczny nie wystarcza do charakterystyki i identyfikację substancji należy uzupełnić o pewne dodatkowe parametry dotyczące struktur chemicznych (np. krystalomorfologia).

„Substancje UVCB” wymagają innych typów informacji dla celów ich identyfikacji oprócz tych, które świadczą o ich składzie chemicznym, ponieważ:

1. liczba elementów składowych jest stosunkowo duża, i/lub
2. skład jest, w znacznej mierze, nieznany, i/lub
3. zróżnicowanie składu jest stosunkowo duże lub słabo przewidywalne.

Gdy wymagana jest rejestracja substancji UVCB, producenci/importerzy powinni podać nazwę, pochodzenie lub źródło substancji, oraz najważniejsze kroki podjęte w procesie przetwarzania. Inne właściwości substancji mogą również być ważnymi cechami identyfikującymi.

Zasady nazewnictwa różnych substancji podano w schemacie Identyfikacja i nazewnictwo substancji.

Identyfikacja jednakowych substancji

Producenci i importerzy muszą określić, czy ich odpowiednie substancje można uznać za jednakowe w kontekście systemu REACH. Identyfikacja jednakowych substancji ma duże znaczenie w procesie udostępniania danych, który umożliwia ograniczenie liczby badań i jest oparty na właściwej identyfikacji substancji.

Grupowanie substancji o pokrewnej strukturze

Załącznik XI do rozporządzenia REACH otwiera możliwość dokonania oceny chemikaliów nie na zasadzie jeden-na-jeden, lecz poprzez grupowanie chemikaliów w kategorie.
Kategoria chemiczna oznacza grupę substancji chemicznych, w stosunku do których zachodzi prawdopodobieństwo, że właściwości fizykochemiczne i toksyczność i ryzyko zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i/lub środowiska i/lub los środowiskowy, są podobne lub oparte na regularnym modelu wskutek podobieństwa ich struktur (lub innych podobnych właściwości). Zastosowanie kategoryzacji będzie oznaczać możliwość identyfikacji właściwości wspólnych dla co najmniej kilku substancji w ramach danej kategorii. Podejście to zapewnia również podstawę do identyfikacji możliwych trendów we właściwościach na przestrzeni całej kategorii.
W rezultacie, możliwe jest rozszerzenie zastosowania danych uzyskanych w toku badania w stosunku do podobnych, nie poddanych badaniu substancji chemicznych. Rzetelne szacunki, które są adekwatne dla klasyfikacji i oznakowania i/lub oceny ryzyka mogą więc zostać dokonane bez potrzeby przeprowadzania dalszych badań.