Βάσει του κανονισμού REACH, οι μεταγενέστεροι χρήστες πρέπει να παρέχουν συγκεκριμένες πληροφορίες στον προηγούμενο και επόμενο φορέα (ενδέχεται να είναι διανομέας1) της αλυσίδας εφοδιασμού. Κάθε φορέας που λαμβάνει τέτοιες πληροφορίες είναι υποχρεωμένος να τις διοχετεύει στην αλυσίδα εφοδιασμού.

Πληροφόρηση των προμηθευτών για νέες πληροφορίες σχετικά με επικίνδυνες ιδιότητες

Ο μεταγενέστερος χρήστης μιας ουσίας ή ενός παρασκευάσματος πρέπει να παρέχει στον άμεσο προμηθευτή του νέες πληροφορίες για επικίνδυνες ιδιότητες, ανεξαρτήτως των χρήσεων της ουσίας. Ως «νέα» πληροφορία νοείται η πληροφορία που δεν έχει κοινοποιηθεί στον μεταγενέστερο χρήστη από τον προμηθευτή του και η οποία δεν είναι διαθέσιμη σε δημόσιες βάσεις δεδομένων ή στη βιβλιογραφία. Μπορεί να σχετίζεται είτε με ουσίες είτε με παρασκευάσματα. Ωστόσο, στον κανονισμό REACH δεν καθορίζεται επακριβώς τι αποτελεί νέα πληροφορία. Παραδείγματα νέων πληροφοριών αποτελούν ενδεχομένως οι παρατηρήσεις των οξείων επιδράσεων για την υγεία στο χώρο εργασίας ή τα αποτελέσματα δοκιμών που διενεργούνται από τον μεταγενέστερο χρήστη.
Ο μεταγενέστερος χρήστης μπορεί αρχικά να γνωστοποιήσει μόνο το γεγονός ότι κατέχει νέες πληροφορίες και αποτελέσματα. Δεν απαιτείται η διαβίβαση της αναφοράς δοκιμής. Εάν ο προμηθευτής του ενδιαφέρεται να αποκτήσει την πλήρη αναφορά επί της μελέτης, ο μεταγενέστερος χρήστης μπορεί να διαπραγματευθεί τους όρους διάθεσης των εν λόγω πληροφοριών.
Δεν υφίσταται συγκεκριμένη προθεσμία για την κοινοποίηση στους προγενέστερους φορείς πληροφοριών για κινδύνους . Ο μεταγενέστερος χρήστης πρέπει ωστόσο να το πράξει, μόλις ανακαλύψει ότι διαθέτει νέες πληροφορίες σε σύγκριση με τις πληροφορίες που λαμβάνει από τον προμηθευτή του.

Ο μεταγενέστερος χρήστης πρέπει επίσης να αναφέρει2 στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων, εάν η δική του ταξινόμηση ουσίας διαφέρει από την ταξινόμηση του προμηθευτή του. Αιτία των διαφορών στην ταξινόμηση μπορεί να αποτελεί η χρήση νέων δεδομένων ή διαφορετικής ερμηνείας των υφιστάμενων δεδομένων. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, ο μεταγενέστερος χρήστης οφείλει μόνο να το αναφέρει στον Οργανισμό.

Πληροφόρηση προμηθευτών για την καταλληλότητα της διαχείρισης κινδύνου

Ο μεταγενέστερος φορέας γνωστοποιεί στον προμηθευτή του πληροφορίες που ενδέχεται να θέσουν υπό αμφισβήτηση την καταλληλότητα των μέτρων διαχείρισης κινδύνου τα οποία συνιστώνται στο δελτίο δεδομένων ασφαλείας που του έχει παρασχεθεί·(οι συστάσεις ισχύουν μόνο για τις προσδιοριζόμενες χρήσεις). Η εν λόγω απαίτηση αφορά το κύριο σώμα του δελτίου δεδομένων ασφαλείας καθώς και τα σενάρια έκθεσης3 που καταγράφονται στο παράρτημα.
Στον κανονισμό REACH δεν προσδιορίζεται το είδος ή ο μορφότυπος των πληροφοριών που ο μεταγενέστερος χρήστης οφείλει να διαβιβάζει στην αλυσίδα εφοδιασμού. Ο μεταγενέστερος χρήστης πρέπει να παρέχει επαρκείς πληροφορίες που να αιτιολογούν τους λόγους που θεωρεί τις συστάσεις μη ενδεδειγμένες. Εάν θεωρεί τα μέτρα διαχείρισης αναποτελεσματικά ή υπερπροστατευτικά, πρέπει να υποδείξει τους σχετικούς λόγους, σε σχέση πιθανόν με τις συνθήκες λειτουργίας του και τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων κινδύνου που κατέχει. Εάν οι συστάσεις αντίκεινται στην ταξινόμηση και επισήμανση ή στην υφιστάμενη νομοθεσία, αρκεί η δήλωση της αντίφασης.

Διαβίβαση αιτημάτων για να καταστεί μια χρήση προσδιοριζόμενη

Κάθε επαγγελματίας πελάτης έχει το δικαίωμα να γνωστοποιεί μια χρήση γραπτώς (εγγράφως ή ηλεκτρονικά) στον άμεσο προμηθευτή του για μια ουσία ή ένα παρασκεύασμα, με σκοπό να καταστήσει τη χρήση προσδιοριζόμενη. Αυτό κρίνεται ιδιαίτερα σημαντικό για ουσίες ή παρασκευάσματα που φέρουν σενάρια έκθεσης, 3 (δείτε την ενότητα Συμμόρφωση με τα δελτία δεδομένων ασφαλείας). Σε τέτοιες περιπτώσεις, εάν ο άμεσος προμηθευτής είναι μεταγενέστερος χρήστης, τότε μπορεί να προσδιορίσει τη χρήση και να καταρτίσει σχετική έκθεση χημικής ασφάλειας μεταγενέστερου χρήστη ή να διαβιβάσει το αίτημα στον προηγούμενο φορέα της αλυσίδας εφοδιασμού. Εάν δεν μπορεί να προσδιορίσει τις συνθήκες ασφαλούς χρήσης και αποφασίσει να μην συμπεριλάβει την εν λόγω χρήση στην έκθεση χημικής ασφάλειας που καταρτίζει, μπορεί επίσης να αποκλείσει την εν λόγω χρήση. Στην περίπτωση αυτή, πρέπει να διαβιβάσει το αίτημα στον προηγούμενο φορέα, ειδάλλως δεν δύναται να εξακολουθήσει να προμηθεύει τον πελάτη του.

Συνιστώντας στους πελάτες τα κατάλληλα μέτρα για τον έλεγχο κινδύνων

Κάθε μεταγενέστερος χρήστης πρέπει να παρέχει στους πελάτες του πληροφορίες για κινδύνους, συνθήκες ασφαλούς χρήσης καθώς και συμβουλές κατάλληλης διαχείρισης κινδύνου για ουσίες υπό καθαρή μορφή, σε παρασκευάσματα ή σε προϊόντα (βλ. Γνωστοποίηση στους επόμενους φορείς της αλυσίδας εφοδιασμού).

Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν ο μεταγενέστερος χρήστης παράγει ένα παρασκεύασμα και το διαθέτει στην αγορά, τότε είναι υποχρεωμένος να συγχωνεύει ή να δημιουργεί σενάρια έκθεσης3,4 που καλύπτουν τις χρήσεις των ουσιών που ενσωματώνονται στο παρασκεύασμα, να τα διαβιβάζει στους επόμενους φορείς της αλυσίδας εφοδιασμού και να τα εσωκλείει στο δελτίο δεδομένων ασφαλείας του. Τα δελτία δεδομένων ασφαλείας των παρασκευασμάτων μπορούν να περιλαμβάνουν:

• σενάρια έκθεσης για το παρασκεύασμα,
• σενάρια έκθεσης για κάθε επικίνδυνη ουσία η οποία εμπεριέχεται στο σκεύασμα και για την οποία απαιτούνται αξιολόγηση χημικής ασφάλειας και σενάρια έκθεσης ή
• σενάρια έκθεσης τόσο για το παρασκεύασμα όσο και για τις μεμονωμένες επικίνδυνες ουσίες.

Στους πελάτες που συνιστούν τους τελικούς χρήστες, ο τυποποιητής μπορεί να επιλέξει, αντί της διαβίβασης των σεναρίων έκθεσης που λαμβάνει από τους προμηθευτές του και τα οποία καλύπτουν το σύνολο ή μέρος των ουσιών του παρασκευάσματος, τη συγχώνευση των ειλημμένων σε νέα σενάρια έκθεσης για το παρασκεύασμα. Ωστόσο, εάν ο τυποποιητής παρασκευάσματος τροφοδοτεί άλλον τυποποιητή, προτιμάται η διαβίβαση των σεναρίων έκθεσης χωρίς τροποποιήσεις καθώς παρέχουν στον πελάτη επαρκείς πληροφορίες για τη διενέργεια, εφόσον απαιτείται, αξιολόγησης χημικής ασφάλειας ή τη συγχώνευση των πληροφοριών για τον τελικό χρήστη, εφόσον κρίνεται απαραίτητη. Σε κάθε περίπτωση, οι πληροφορίες των σεναρίων έκθεσης που υποβάλλονται πρέπει να συμφωνούν με τις πληροφορίες του κύριου σώματος του δελτίου δεδομένων ασφάλειας για το παρασκεύασμα.
Κατά τη συγχώνευση των σεναρίων έκθεσης που λαμβάνονται από τους προμηθευτές, ο τυποποιητής πρέπει να επιλέγει τα σενάρια που σχετίζονται με τις χρήσεις του παρασκευάσματός του. Πρέπει να αναγνωρίσει για κάθε οδό έκθεσης τις καθοριστικές ουσίες κινδύνου του παρασκευάσματος, αποσκοπώντας να επιλέξει τα πλέον κατάλληλα μέτρα διαχείρισης κινδύνου.
Εάν δεν πληρούνται οι συνθήκες χρήσης του ή οι συνθήκες χρήσης στους επόμενους φορείς της αλυσίδας εφοδιασμού οι οποίες υποδεικνύονται από τους πελάτες, ο τυποποιητής δύναται να διενεργήσει αξιολόγηση χημικής ασφάλειας μεταγενέστερου χρήστη και να αναπτύξει σενάρια έκθεσης για λογαριασμό των πελατών.